Komu przysługuje dodatek mieszkaniowy

Odpowiada Łukasz Berg, Kancelaria Adwokacka Adwokata Tomasza Posadzkiego w Gdańsku
Od lat jestem głównym najemcą mieszkania zakładowego.

Od śmierci żony nie stać mnie na regulowanie rosnących opłat. Jakie warunki należy spełniać, aby uzyskać dodatek mieszkaniowy?

Zgodnie z art. 2 ustawy z 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. 2001 nr 71 poz. 734), ww. dodatek przysługuje najemcom oraz podnajemcom lokali mieszkalnych (w tym m.in. komunalnych czy zakładowych), osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych, do których przysługuje im spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, oraz osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekującym na przysługujący im lokal zamienny albo socjalny. O dodatek mieszkaniowy mogą się ponadto ubiegać osoby mieszkające w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach stanowiących ich własność i właściciele samodzielnych lokali mieszkalnych oraz inne osoby mające tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszące wydatki związane z jego zajmowaniem.
Aby uzyskać dodatek mieszkaniowy, trzeba spełnić dwa podstawowe warunki. Przede wszystkim dodatek mieszkaniowy przysługuje tylko osobom, u których średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego nie przekracza 175 proc. kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 125 proc. tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku (od 1 marca 2008 roku minimalna emerytura wynosi 636 zł i 29 gr).
Do obliczenia miesięcznego dochodu nie wlicza się świadczeń pomocy materialnej dla uczniów, dodatków dla sierot zupełnych, jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka, dodatku z tytułu urodzenia dziecka, pomocy w zakresie dożywiania, zasiłków pielęgnacyjnych, okresowych z pomocy społecznej, jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej, dodatku mieszkaniowego oraz zapomogi pieniężnej, o której mowa w przepisach o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny w 2007 roku.
Drugi warunek uzyskania dodatku mieszkaniowego dotyczy powierzchni użytkowej zajmowanego lokalu. Dodatek mieszkaniowy przysługuje bowiem tylko wtedy, gdy powierzchnia użytkowa lokalu nie przekracza normatywnej (czyli określonej w ustawie) powierzchni o więcej niż 30 proc. albo 50 proc. (w drugim przypadku udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie może przekraczać 60 proc.). Wielkości ww. normatywnej powierzchni użytkowej lokalu znajdują się w ustawie o dodatkach mieszkaniowych. Według §5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 28 grudnia 2001 roku w sprawie dodatków mieszkaniowych, osoba ubiegająca się o przyznanie dodatku powinna złożyć w urzędzie właściwej gminy wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego (według wzoru stanowiącego załącznik do ww. rozporządzenia) oraz deklarację o wysokości dochodów gospodarstwa domowego (również według wzoru). Konieczne jest ponadto przedstawienie dokumentu potwierdzającego wysokość dochodów osiągniętych w okresie trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku.
Dodatek mieszkaniowy przyznaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji administracyjnej. Postępowanie nie podlega opłatom. Decyzja w sprawie dodatku powinna być wydana w ciągu miesiąca od dnia złożenia wniosku oraz dorę-czona wnioskodawcy i zarządcy lub osobie uprawnionej do pobierania należności za lokal. Dodatek przyznaje się na okres sześciu miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu złożenia wniosku.
Dodatek mieszkaniowy wypłaca się, w terminie do dnia 10 każdego miesiąca z góry, zarządcy domu lub osobie uprawnionej do pobierania należności za lokal mieszkalny. Ww. osoby zaliczają dodatek mieszkaniowy na poczet przysługujących lub rozliczanych za ich pośrednictwem należności za zajmowany lokal mieszkalny.