Grzegorz Turnau o centrum Krakowa: "Serce miasta stało się parkiem rozrywki"

"Chociaż wyprowadziłem się z miasta, jestem nadal na tyle blisko, żeby czuć się ciągle jego integralną częścią" - mówił Grzegorz Turnau kilka lat temu naszemu dziennikarzowi Pawłowi Gzylowi.

Słynna "Bracka", na której wciąż pada deszcz w piosence Grzegorza Turnaua - ulica w samym sercu miasta - od lat jest adresem muzyka związanego z Piwnicą Pod Baranami. Starsi mieszkańcy miasta z rozrzewnieniem wspominają czasy, kiedy wystarczyło wyjść na Rynek, by spotkać przyjaciół. W Krakowie nie trzeba było się specjalnie umawiać, zawsze ktoś znajomy albo napatoczył się na Plantach albo na Rynku albo w jednej z kawiarni.

Dziś tłum turystów na Rynku sprawia, ze trudno dostrzec znajomych, a kultowe kawiarnie i knajpki wypierają sieciówki. Ostatnie pozostałe tu dawne miejsca walczą dziś o byt.

- Nasze miasto bardzo się zmienia, ze ścisłego centrum wyparto nie tylko zabytkowe sklepy czy kawiarnie, lecz także jego mieszkańców. Czasem się zastanawiam, kto jeszcze poza nami nocuje na Brackiej. Serce miasta stało się parkiem rozrywki dla turystów - mówi w rozmowie z magazynem "Spotkania z zabytkami" krakowski muzyk. - Oczywiście ta przypadłość dotyczy większości atrakcyjnych, historycznych miast Europy. Ale w różnym stopniu. W Krakowie zarabianie pieniędzy na turystyce przeważyło nad potrzebą utrzymania tzw. substancji kulturowej. A proces jest nieodwracalny - dodaje Grzegorz Turnau.

Grzegorz Turnau - ur. 31 lipca 1967 w Krakowie - artysta, aranżer, pianista, kompozytor, wokalista i poeta. Stworzył swój własny styl muzyczny, nawiązujący m.in. do muzyki jazzowej i smooth jazzowej. Do jego najbardziej znanych utworów należą: „Znów wędrujemy”, „Naprawdę nie dzieje się nic”, „Cichosza”, „Między ciszą a ciszą”, „Bracka”, „To tu, to tam”, Liryka, liryka”, „Kawałek cienia”.